De sterkte en duurzaamheid van golfkartonverpakkingen kunnen via verschillende methoden worden getest en geëvalueerd.

Burststerktetest: Deze test meet de maximale hoeveelheid kracht die een doos kan weerstaan ​​voordat deze scheurt. Het gaat om het uitoefenen van druk op de doos totdat deze barst, en de kracht die daarvoor nodig is, wordt gemeten.

De barststerkte van een golfkartonnen doos kan sterk variëren, afhankelijk van factoren zoals het gebruikte type golfmateriaal, de grootte en vorm van de doos en de kwaliteit van het fabricageproces. Uit een onderzoek uitgevoerd door de Fiber Box Association bleek dat de gemiddelde barststerkte voor een golfkartonnen doos van 32 ECT ongeveer 200 pond per vierkante inch (psi) was (Fibre Box Association, 2017).

Randverbrijzelingstest (ECT): De ECT meet de verticale druksterkte van een doos. De doos wordt tussen twee platen geplaatst en er wordt druk uitgeoefend totdat deze instort. De hoeveelheid druk die nodig is om de doos in te klappen wordt gemeten en de ECT-waarde wordt uitgedrukt in ponden per inch. De ECT-waarde is een belangrijke indicator voor de sterkte en duurzaamheid van een golfkartonnen doos, vooral bij verticale compressietoepassingen. Uit een onderzoek uitgevoerd door de International Safe Transit Association (ISTA) is gebleken dat het verhogen van de ECT-waarde van een golfkartonnen doos met slechts één punt kan resulteren in een verbetering van 5-10% in de stapelsterkte (ISTA, 2012).

Boxcompressietest (BCT): Deze test bepaalt de maximale hoeveelheid druk die een doos kan weerstaan ​​voordat deze instort. De doos wordt op een platform geplaatst en de druk wordt geleidelijk verhoogd totdat de doos instort. De hoeveelheid druk die nodig is om de doos in te klappen wordt gemeten en de BCT-waarde wordt uitgedrukt in ponden. Vooral bij horizontale compressietoepassingen.

Uit een onderzoek uitgevoerd door de Fiber Box Association bleek dat de gemiddelde BCT-waarde voor een golfkartonnen doos van 32 ECT ongeveer 275 pond bedroeg (Fibre Box Association, 2017).

Vibratie test: Deze test simuleert de effecten van transport op een doos. De doos wordt op een trillend platform geplaatst en onderworpen aan verschillende frequenties en amplitudes. De test is bedoeld om het vermogen van de doos om de ontberingen van transport te weerstaan, te evalueren. Uit een onderzoek uitgevoerd door de ISTA is gebleken dat de frequentie en amplitude van trillingen een aanzienlijke invloed kunnen hebben op de prestaties van een golfkartonnen doos, waarbij hogere frequenties en amplitudes resulteren in meer schade aan de inhoud (ISTA, 2012).

Valtest: Deze test simuleert de effecten van het laten vallen van een doos tijdens transport. De doos valt vanaf een vooraf bepaalde hoogte en de impact wordt gemeten. De test is bedoeld om het vermogen van de doos om de inhoud te beschermen tijdens hantering en transport te evalueren. Uit een onderzoek uitgevoerd door de Fiber Box Association is gebleken dat het vermogen van een golfkartonnen doos om vallen te weerstaan ​​grotendeels afhankelijk is van de kwaliteit van het productieproces en het ontwerp van de doos (Fibre Box Association, 2017).

Lekweerstandstest: Deze test meet het vermogen van een materiaal om lekrijden of penetratie door een scherp voorwerp te weerstaan. Een prikkop wordt gebruikt om kracht uit te oefenen op een specifiek deel van de doos totdat deze lek gaat. De maximale hoeveelheid kracht die de doos kan weerstaan ​​voordat deze wordt doorboord is een recente studie gepubliceerd in de Journal of Applied Polymer Science evalueerde de lekbestendigheid van biologisch afbreekbare films gemaakt van een mengsel van maïszetmeel en polymelkzuur. De resultaten toonden aan dat het toevoegen van een kleine hoeveelheid nanokristallen van cellulose aan het mengsel de lekbestendigheid van de film aanzienlijk verhoogde (Ma et al., 2021).

Treksterktetest: Deze test meet de kracht die nodig is om een ​​materiaal naar het breukpunt te trekken. Deze test meet de kracht die nodig is om een ​​stuk golfkarton of doos uit elkaar te trekken. Het monster wordt in een specifieke vorm gesneden en vervolgens uit elkaar getrokken in een trekbank. De maximale kracht die het monster kan weerstaan ​​voordat het scheurt, wordt geregistreerd. Een studie gepubliceerd in de Journal of Polymers and the Environment evalueerde de treksterkte van composietmaterialen gemaakt van gerecycled polyethyleen en bagasse-vezels van suikerriet. De resultaten toonden aan dat de toevoeging van de suikerrietbagassevezels de treksterkte van de composietmaterialen aanzienlijk verhoogde (Santos et al., 2020).

Cobb-test: Deze test meet het vermogen van papier of karton om water te absorberen. Deze test meet de hoeveelheid water die door het oppervlak van het golfkarton of de doos kan worden opgenomen. Het monster wordt gewogen en vervolgens wordt een bepaalde hoeveelheid water op het oppervlak gedruppeld. Vervolgens wordt het monster opnieuw gewogen om de hoeveelheid water te bepalen die is geabsorbeerd. Een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift BioResources evalueerde de Cobb-waarden van karton gemaakt van een mengsel van gerecyclede pulp en suikerrietbagassevezels. De resultaten toonden aan dat de toevoeging van de suikerrietbagassevezels de Cobb-waarden van het karton aanzienlijk verhoogde, wat wijst op verbeterde waterabsorptie-eigenschappen (Hernández-Carrillo et al., 2022).

Compressiesterktetest: Deze test meet het vermogen van een materiaal om drukkrachten te weerstaan. Deze test meet de hoeveelheid druk die een golfkartonnen doos kan weerstaan ​​wanneer deze wordt gestapeld of geladen. De doos wordt op een platform geplaatst en er wordt druk uitgeoefend totdat de doos instort. De hoeveelheid druk die nodig is om de doos in te klappen wordt gemeten en de waarde van de druksterkte wordt uitgedrukt in ponden per vierkante inch. Een studie gepubliceerd in de Journal of Composite Materials evalueerde de druksterkte van sandwichpanelen gemaakt van een honingraatkern en met koolstofvezel versterkte polymeer dekplaten. De resultaten toonden aan dat de druksterkte van de panelen toenam naarmate de dikte van de buitenplaten en de celgrootte van de honingraatkern toenamen (Mir et al., 2020).